Desembre

Desembre

ME ACOMPAÑAN

martes, 29 de septiembre de 2009

MARE SOBREPROTECTORA- MADRE SOBREPROTECTORA


LA MEVA NETA I JO- MI NIETA Y YO-ABRIL- 2009

Bon día:
Es que no tinc remei.
Però casqu´un és com és. I jo sóc sobreprotectora.

Buenos días: No tengo remedio.
Pero cada uno es como es. Y yo soy sobreprotectora.

Sóc com una gallineta cloca.
Soy como una gallinita clueca.

Vaig ser mare per primera vegada als 21 anys, per segona, als 25 i per tercera als 33 anys.O sigui que ja son tots gran i jo ja sóc iaia.
I a mida que mi anat fen grand, me tornat sobreprotectora, bona época m´ha tocat viure!!!I Ja amb podan renyar ja, que jo no baixo del ase.
Fui madre por primera vez a los 21 años, por segunda a los 25 i por tercera a los 33 años.
A medida que me he hecho mayor, me he vuelto sobreprotectora.¡En buena época me ha tocado vivir! Ya me pueden reñir ya, que yo no bajo del burro.

I amb revelo amb lo que diuen algúns psicólogos, que els pares no son d´ajuda.Ells fan la seva feina, son necesaris; però els pares tambè fan el seu paper important i la comunicaciò i sapiguer escoltar per mi es imprescindible.
Y me revelo con lo que dicen algunos psicólogos, que los padres no son de ayuda.Ellos hacen su trabajo, son necesarios; pero los padres también hacen su papel importante y la comunicación y saber escuchar para mi es imprescindible.

A mida que vaig fen aquestas reflexions penso que pot-ser tenen raò els que amb diuen que amb passo.Bè procuraré ser una mica menys sobreprotectora, però cambiar del tot això si que NANAI DEL PARAGUAY , en fi i el cap m´agrada sentir-me com una GALLINETA CLOCA i sobretot emb els que més ho necessiten encare que no siguin els meus fills.
A medida que voy haciendo estas reflexiones pienso que quizás tengan razón los que me dicen que me paso.Bien procuraré ser un poco menos sobreprotectora, pero cambiar del todo NANAI DEL PARAGUAY, al fin y al cabo me gusta sentirme como una GALLINITA CLUECA y sobretodo con los que más lo necesitan aunque no sean mis hijos.
PAU I BÈ. Amb carinyo.
PAZ Y BIEN. Con cariño. Montserrat Llagostera Vilaró






8 comentarios:

  1. Bonito símil Montse.
    Mira cada uno es como es y nunca se puede decir que alguien se pasa en algo. Sé tu misma
    Por mucho que te lo propongas no cambiarás, seguirás protegiendo a los tuyos.
    No sé si te comenté que estoy fuera de casa, entro cuando puedo para subir alguna foto, perdona si no comento tus entradas.
    Besos y gracias

    ResponderEliminar
  2. Si que me comentaste que estabas fuera de casa.
    Muchas gracias por tu comentario.Besos

    ResponderEliminar
  3. Hermosa la foto con Lucía, el cuarto rosa me encanta. Me imagino lo que debe significar para vos esa niña, además de ser tu nieta, es la hija mujer que no has tenido. Con respecto a lo que dices de la sobreprotección, quién es dueño de la verdad?, acaso a esta altura de tu vida, vas a cambiar?, si siempre lo has sido y te ha hecho feliz ser así, además no le has creado ningún trauma a tus hijos.
    Los psicólogos dicen....., me gustaría saber cómo son ellos, como padres.
    Me encanta que te veas como una gallinita clueca, si no cuidas tú a tus retoños, vienen los de afuera y se los devoran. Ah!, y al maridito también, porque en definitiva es uno niño grande que hay que mimar siempre.
    Te mando un besote para vos y otros para todos los que proteges.

    ResponderEliminar
  4. Jo, no pensava que sería protectora de ningú. Peró, vés per on, tinc dues nenas i, el que és una broma, un "nnnnnnnnnnnnnnnneeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeennnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn" els cuals haig de cuidar. El més petit de tots és el nen .
    Soc tan sobreprotectora que a vegades ni m´hu crec. Els anys no passen perque si

    ResponderEliminar
  5. Hola Norma.
    Poco a poco voy desnudando mi alma.
    Gracias por seguir leyendo mi blog.
    Besos y ¡VIVA ARENTINA!

    ResponderEliminar
  6. Hola Rosa Maria.
    Tu que amb coneixes,ja saps amb qui sóc més pretectora dels meus tres fills.
    Amb el que més amb necessita.
    Una abraçada cosineta(primita).

    ResponderEliminar
  7. Es normal i natural ésser sobreprotectores a la nostra edat sabedores com som de tots els perills i enganyifes que els nostres pollicons (fills i nets), estam sobmesos. Els hi voldriem estalviar les males expeiencies que nosaltres hem conegut. Bona nit!

    ResponderEliminar
  8. Bona nit Montserrat Sala:
    Agraida per el teu comentari.
    Una abraçada.Montserrat

    ResponderEliminar