Desembre

Desembre

ME ACOMPAÑAN

domingo, 31 de octubre de 2010

NUVOLS FOSCOS -NUBES OSCURAS







BONA NIT:

ACI TENIU TRES FOTOGRAFIAS QUE ACABO DE FER DESDE LA MEVA TERRASSA.

Desde Valencia amb carinyo, Montserrat Llagostera Vilaró´


BUENAS NOCHES:


AQUI TENÉIS TRES FOTOGRAFIAS QUE TERMINO DE HACER DESDE MI TERRAZA.

Desde Valencia con cariño, Montserrat Llagostera Vilaró

LA MAMA


MI MAMÁ CUANDO YO TENIA 13 AÑOS
HOLA:


Avui vigilia de tots Sants.


M´enrecordo de la meva mare.


Quan jo tenia 13 anys, estaba molt de moda una canço del Charles Aznavour que es diu La mama.


La meva mama i jo l´escoltavan sovint per els discos solicitats de Radio Miramar.


La mama amb parlava sovint de la mort.

Li agradava aquest tema. I jo quan tocavan per la radio aquesta cançó li deia- Escolta La mama.

Gracies a Deu va viurer molts anys va morir els 90 anys.


PAU I BE.


Desde Valencia amb carinyo, Montserrat Llagostera Vilaró


HOLA:


Hoy vigilia de Todos Los Santos.


Me acuerdo de mi madre.


Cuando yo tenia 13 años, estaba muy de moda una canción de Charles Aznavour que se llama La mama.


Mi mamá y yo la escuchábamos muy a menudo por los discos solicitados de Radio Miramar.

La mamá me hablaba a menudo de la muerte.

Le gustaba mucho este tema.

Y yo cuando ponían en la redio esta canción, le decía - Escucha La mama.

Gracoias a Dios vivió muchos años. Murió a los 90 años.


PAZ Y BIEN.


Desde Valencia, con cariño, Montserrat Llagostera Vilaró







sábado, 30 de octubre de 2010

UN COLAGE DE PETITAS COSES- UN COLAGE DE PEQUEÑAS COSAS


SI PINCHAIS LA FOTO AGRANDAREIS LA IMAGEN
BON DIA:

Sobre la taula del menjador, he posa un mocador antic.
Sobre el mocador:

Una figureta de sabata sabat antiga, un peix palillero i un saleret en forma de cigne, que quan jo vareig neixar ja estaban a la vitrina dels meus pares.

Un tententieso de la Betti Boom, aquesta li varen regalar a la mare del meu marit per alla els anys 30, en un Ball de Rams.

Una fiureta de porcelana de principis del 1900, segurament era de l´avia del meu marit.

Un angelet, aquest el vareig comprar jo el any 1998.

Un llibre de Mossen Cinto Verdaguer, que era del meu pare.

Un llibre de les historietes exemplars, que jo llegia de petita, i que alguna vegada he copiat varios contes.

Son petites coses, petits tresors per mi.

PAU I BE, Desde Valencia amb carinyo, Montserrat Llagostera Vilaró




BUENOS DIAS:

Sobre la mesa del comedor he puesto un pañuelo antiguo.

Sobre el pañuelo:

Una figurita de zapato antiguo, un pez palillero, un salerito en forma de cisne, que cuando nací ya estaban en la vitrina de mis padres.

Un tententieso de la Betti Boom, esta se la regalaron a la madre de mi marido, allá por los años 1930, en un baile de ramos.

Una figurita de porcelana de principios del año 1900, que seguramente era de la abuela de mi marido.

Un angelito que compré yo en el año 1998.

Un libro de Mossen Cinto Verdaguer, que era de mi padre.

un libro de Les Historiertes Exemplars, que yo leia de pequeña y que alguna vez he copiado, varios cuentos.

Son pequeñas cosas, pequeños tesoros para mi.

PAZ Y BIEN.

Desde Valencia, con cariño, Montserrat Llagostera Vilaró


jueves, 28 de octubre de 2010

ELOGIO A LOS HOMBRES BUENOS- ELOGI ALS BONS HOMES


ESCANEADA DE UNA POSTAL DE MI COLECCION
BONA NIT:


Ja hem sopat. ara son les 22h.


I de cop i volta m´he enrecordat del meu pare, que quan era petiteta venia a donarme la bona nit i tots dos resavem al angel de la son.

Aleshores he pensat en dedicar aquesta entrada els homes que tenen bons sentiments, i ni ha molts, per no son noticia.

Els homes que son molt bons companys i qu´estimen i respetan a les seves parelles, que saben compartir l´educació dels seus fills amb valors.


El que passa que molts els hi fa vergonya expresar els seus sentiments perque varen ser educats aixi.


A veurer perque un home amb un carrec politic no pot emocionarse, el dia de la despedida?.


I tans que treballan (quan hi ha feina)de sol a sol per portar la familia endavan amb amor i respecta.


Admiro els poetas, que expresan els seus sentiments en una Poesia, els homes sensibles.


I per avui res mes.


PAU I BE I DOLÇOS SONS.

Amb carinyo, Montserrat Llagostera Vilaró


BUENAS NOCHES


Ya hemos cenado, ahora son las 22 h.


Y de repente me he acordado de mi padre, que cuando era pequeñita venía a darme las buenas noches y los dos rezábamos al angel del sueño.


Entonces he pensado dedicar esta entrada a los hombres que tiene buenos sentimientos , y hay tantos, pero no son noticia.

Los hombres que son buenos compañeros y que quieren y respetan a sus parejas, que saben compartir la educación de sus hijos en valores.

Lo que pasa que les da vergüenza expresar sus sentimientos porque fueron educados así.

A ver por qué un hombre con un cargo político no puede emocionarse el día de su despedida.

Tantos que trabajan de sol a sol (cuando hay trabajo), para llevar su familia adelante con amor y respeto.

Admiro los Poetas que expresan los sentimientos en una Poesia, los hombres sensibles.


Y por hoy nada más,


PAZ Y BIEN Y DULCES SUEÑOS.


Desde Valencia con cariño, Montserrat llagostera vilaró

martes, 26 de octubre de 2010

MENTRES PLANXABA, PENSABA EN EL QUE SOM-MIENTRAS PLANCHABA, PENSABA EN LO QUE SOMOS




ME HE AUTO-FOTOGRAFIADO MI MANO, EN UNA PAUSA, MIENTRAS PLANCHABA

BON DIA:


Ara m´he sentat ha descansar una mica. i per mi descansar es escriurer.


He estat planxant, ja estic traien les camisas de maniga llarga.

Be doncs mentres en silenci feia aquesta feina, reflexionaba sobre que som. I aquest sabi que portem a dins, amb contestaba, que en aquest moment soc una mestresa de casa que intenta planxar el millor que pot les camisas.

Ara en aques moment soc una persona que escriu els seus pensaments

Mes tard seré una cuinera, que posará el seu amor amb el dinar perque quedi ben bó.Alguna vegada tembé rondino, de la feina, perque soc humana i es clar amb canso.

Quan baixi a comprar al "club social",de Mercadona, aleshores intercambiaré holas i sonriures francs, amb les conegudes i seré parladora.

Al tornar cap a casa potser acariciaré algún goset dels que amb cruso pel cami, aleshores soc una persona que estima els animals.

Després compartiré el dinar amb el marit i el fill que viu a casa i seré la seva mare, companya i amiga.

Despararé la taula.

Tornaré una estona a l´ordenador.

A la nit reunió amb Cáritas de la meva Parróquia, on soc voluntaria.

I filosofant i filosant.

He arribat a la conclusió de que soc moltes coses.

I vosaltres també.

Desde el metge que es ub bon metge, amb vocació

I l´abogat que es un bon abogat i ejergeix el millor que pot

I l´escombriaire que deixa els carrers ben nets.

I els mestres, els pintors,monjes, sacerdots, psicolegs ,els pares , i els fills i totes les persones en el seu rol.

Mireu si hen som de coses.

Fins que el nostre cos es torne perfum de la Terra.


I sabeu com amb sento jo, com una petita criatura de Déu, que formo cadena amb l´humanitat i que sobretot haig de procura estimar.


Desde Valencia, amb carinyo, PAU, AMOR I ARMONIA, Montserrat Llagostera Vilaró.



BUENOS DIAS:


Ahora me he sentado ha descansar un poquito.

Y para mi descansar es escribir.

He estado planchando, ya estoy sacando las camisas de manga larga.

bien pues mientras en silencio hacia este trabajo, reflexionaba sobre lo que somos, y este sabio que llevamos dentro, me contestaba que en estos momentos soy una ama de casa que está planchando lo mejor que puede las camisas.

Ahora en este momento soy una persona que escribe sus pensamientos.

Más tarde seré una cocinera que pondrá su amor en las comida para que quede bien buena.

A veces tambien me quejo, como humana que soy, porque me canso .

Cuando baje a comprar en el "Club Social" de Mercadona, entonces intercambiaré sonrisa y saludos francos y seré habladora.

al volver a casa quizá acariciaré algún perrito que se cruzará en mi camino, entonces seré una persona que ama a los animales.

Luego compartiré la comida con mi marido y el hijo que vive en casa, y seré, la madre, esposa y amiga.

Quitaré la mesa.

Por la noche reunión de Cáritas en mi Parróquia, donde soy voluntaria.

Y filosofando, filosofando, he llegado a la conclusión de que soy muchas cosas.


Y vosotros también.

Desde el médico que es un buen médico, con vocación.

El abogado, que pone su empeño en su trabajo, y ejerce lo mejor que puede.

El barrendero que deja las calles bien limpias.

Los maestros,los pintores, monjas , sacerdotes, psicólogos, padres, hijos.

Todo el mundo en su rol.


Mirad si somos cosas hasta que nuestro cuerpo se convierte en perfume de la Tierra.

Y sabeis como me siento yo, como una pequeña criatura de Dios, que forma cadena con la humanidad y que sobretodo tengo que procurar amar.


Desde Valencia, con cariño PAZ, AMOR Y ARMONIA, Montserrat Llagostera Vilaró


lunes, 25 de octubre de 2010

OH EL MEU SOL - OH MI SOL



BONA NIT:


A LES 19 h. HE RETRATAT AQUESTA POSTA DE SOL.


DEL MEU SOL,

DEL TEU SOL,

DEL SOL DE TOTS.


I MENTRES M´EL MIRABA

I RETRATABA,

PENSABA,

NO ET DONEM IMPORTANCIA


PERO SI, TU ETS

EL MEU SOL,

EL TEU SOL,

EL SOL DE TOTS


BUENAS NOCHES:


A las 19 h. HE RETRATADO ESTA PUESTA DE SOL


DE MI SOL.

DE TU SOL,

DEL SOL DE TODOS


I MIENTRAS ME LO MIRABA

I RETRATABA,

PENSABA,

NO TE DAMOS IMPORTANCIA.


PERO SI, TU ERES

MI SOL,

TU SOL,

EL SOL DE TODOS.



Desde Valencia, amb carinyo-con cariño, Montserrat Llagostera Vilaró

domingo, 24 de octubre de 2010

FOTOGRAFIA DE UNA IAIA FELIÇ-FOTOGRAFIA DE UNA ABUELA FELIZ

EL PADRE DE LA NENA,MI HIJO JORDI Y YO


MI NIETA LUCIA Y YO



BONES TARDES :

JA HEM DINAT, LA NENA ENCARE ESTÁ JUGANT, PER ACI.

DESSEGUIDA QUE EN ARRIBAT, M´EN FET AQUESTAS FOTOGRAFIAS.

I NO M´EN POGUT ESTAR DE POSARLES DESSEGUIDA.

PAU, AMOR I ARMONIA.

DESDE VALENCIA AMB CARINYO, Montserrat Llagostera Vilaró




BUENAS TARDES:

YA HEMOS COMIDO, LA NENA AÚN ESTÁ JUGANDO POR AQUÍ

ENSEGUIDA QUE HAN LLEGADO, ME HAN HECHO ESTAS FOTOGRAFIAS.

Y NO HE PODIDO ESTARME DE PUBLICARLAS ENSEGUIDA.

PAZ AMOR Y ARMONIA

DESDE VALENCIA CON CARIÑO, Montserrat Llagostera Vilaró


viernes, 22 de octubre de 2010

UN DIA ROMÁNTIC- UN DIA ROMÁNTICO













ESCANEADO DEL LIBRO QUE TENGO EN CASA USOS Y COSTUMBRES DE BARCELONA


BON DIA:

Son les 10,3o del matí.

Avui quan he baixat amb el meu marit a pendrer café sonaba en la Cafeteria, una cancó d´en Roberto Carlos, que es diu AMANTE A LA ANTIGUA.

I bueno ja tinc tema per avui.

He agafat la máquina de retratar. He fet les fotos que poso a dalt.

He escanejat aquest dibuix d´una dama del 1800.

I ja está l´entrada feta.

No se si vos agradará, pero a mi amb satisfá.

PAU I BE. Desde Valencia, amb carinyo. Montserrat Llagostera Vilaró.


BUENOS DIAS:

Son las 10,30 de la mañana.

Hoy cuando he bajado con mi marido a tomar café, sonaba en la Cafetería, una canción de Roberto Carlos , que se llama AMANTE A LA ANTIGUA.

Y bueno ya tengo para hoy.

He cogido la máquina de retratar. He hecho las fotos que pongo arriba.

He escaneado este diujo de una dama del 1800.

Y ya está la entrada hecha.

No se si os gustará, pero a mi me satisface.
PAZ Y BIEN. Desde Valencia con cariño, Montserrat Llagostera Vilaró

jueves, 21 de octubre de 2010

FRAY ESCOBA- UNA PEL-LICULA, QUE AMB VA ARRIBAR AL COR-UNA PELICULA QUE ME LLEGÓ AL CORAZÓN


BON DIA:


Torno a retrocedir en el temps.
Avui recordo una pel-licula, que amb va arribar el cor es diu FRAY ESCOBA, es l´historia de San Martín de Porres.

Recordo que la vareig anar a veurer una tarda, quan tenia uns 16 anys, amb la meva mare i unes amigues seves.

Aquesta entrada la dedico especialment a Fray Rodolfo de Jesús Chavez Mercado, un jove frare colombiá.

Vos invito que entreu el seu blog, es ple de sensibilitat. Es diu EL SENTIR DE UN ALMA http://www.elsentirdeunalma.blogspot.com

PAU I BE. Desde Valencia, amb carinyo, Montserrat Llagostera Vilaró


BUENOS DIAS:

Vuelvo a retroceder en el tiempo.
Hoy recuerdo una película, que me llegó que se llama FRAY ESCOBA, es la historia sde San Martín de Porres.

Recuerdo que la fui a ver una tarde, cuando tenía unos 16 años, con mi madre y unas amigas suyas.

Esta entrada la dedico especialmente a Fray Rodolfo de Jesús Chavez Mercado, un joven fraile colombiano.

Os inivito que entréis en su blog, está lleno de sensibilidad. Se llama EL SENTIR DE UN ALMA http://www.elsentirdeunalma.blogspot.com

PAZ Y BIEN. Desde Valencia con cariño, Montserrat Llagostera Vilaró

miércoles, 20 de octubre de 2010

UNA FOTO DE FA UNA HORA-UNA FOTO DE HACE UNA HORA


BONA NIT:


A LAS 21,30, HE FET AQUESTA FOTOGRAFIA, DESDE LA TERRASSETA DE CASA.

LES LLUMS ESTABAN ENCESAS, PERQUE EN EL POLIDEPORTIU, JUGAVEN A FOOTBALL.


ARA AVIAT M´EN ANIRÉ A DORMIR.


DOLÇOS SONS. Desde Valencia amb carinyo, Montserrat Llagostera Vilaró



BUENAS NOCHES


A LAS 21,3O, HE HECHO ESTA FOTOGRAFÍA DESDE LA TERRACITA DE CASA.

LAS LUCES ESTABAN ENCENDIDAS, PORQUE EN EL POLIDEPORTIVO, JUGABAN A FOOTBALL.


AHORA PRONTO ME IRÉ A DORMIR.


DULCES SUEÑOS. Desde Valencia con cariño, Montserrat Llagostera Vilaró

UNA FRASE DE GANDHI


UNA POSTAL QUE COMPRÉ EN LA LIBRERIA SAN PABLO- LA COMPARTO CON VOSOTROS/AS



BONES TARDES:


Estic molt enfeinada, per aixó no puc fer entrades llargues.

Aci a dalt teniu una postal amb una frase de GANDHI.

Per mi té molt de sentit.

PAU I BE. Desde Valencia amb carinyo, Montserrat Llagostera Vilaró


BUENAS TARDES:


Tengo mucha faena, por esto no puedo hacer entradas largas.

Aquí arriba tenéis una postal con una frase de GANDHI

Para mi tiene mucho sentido.

PAZ Y BIEN. Desde Valencia con cariño, Montserrat Llagostera Vilaró

lunes, 18 de octubre de 2010

DOLÇOS SONS - DULCES SUEÑOS



ESCANEADA DE UNA POSTAL QUE TENGO EN CASA


BONA NIT:


JA SON LES 23,15 h.

AQUESTS DIES TINC MOLT POQUET TEMPS PER ESTAR A L´ORDENADOR.

PERO SI QUE VOS DESITJO DOLÇOS SONS, QUE DORMIU TRANQUILS/ES, RELAXATS/DES, SENSE PROBLEMES, COM CRIATURAS.

EL DORMIR ES MOLT IMPORTAN, VEUREU QUE L´ENDEMÁ VOS DESPERTEREU NOUS/VES


PAU I BE DESDE VALENCIA, AMB CARINYO, Montserrat Llagostera Vilaró.



BUENAS NOCHES:


YA SON LAS 23,15 h.

ESTOS DIAS TENGO MUY POCO TIEMPO PARA ESTAR EN EL ORDENADOR.

PERO SI QUE OS DESEO DULCES SUEÑOS, QUE DURMAIS TRANQUILOS/AS,RELAJADOS/AS, SIN PROBLEMAS, COMO CRIATURAS.

EL DORMIR ES MUY IMPORTANTE, VEREIS QUE AL DIA SIGUIENTE OS DESPERTAREIS NUEVOS/AS.

PAZ Y BIEN, DESDE VALENCIA CON CARIÑO, Montserrat Llagostera Vilaró.


domingo, 17 de octubre de 2010

SI PUGUÉS SER UNA COLOMA-SI PUDIERA SER UNA PALOMA


YO DE PEQUEÑA, EN LA PLAZA DE CATALUÑA, RODEADA DE PALOMAS.




LA HE ESCANEADO DE UNA POSTAL QUE TENGO EN CASA.

.
BON DIUMENGE:




OH ! SI PUGUÉS SER UNA COLOMA,


VOLARIA BEN AMUNT


MOLT LLUNY, MOLT LLUNY
I BAXARIA ,


PER POSAR -ME ,


SOBRE LES ESPATLLES DELS INFANTS.


MENJARIA LES MOLLETES,


SOBRE LES PALMAS DE LES SEVES MANS,




OH! SI PUGUÉS SER UNA COLOMA,


UNA COLOMA, COM AQUELLAS QUE DE PETITA.


AMB RODEJAVEN A LA PLAÇA CATALUNYA.


I AMB ELS MEUS ULLS INOCENTS.


LES CONTEMPLAVA I LES ESTIMAVA.




PERO COMQUE AIXÒ NO POT SER


AMB CONFORMO ADMIRANLAS


SOBRE LES ESTATUAS,


SOBRE ELS TERRATS.


I EN ELS JARDINS QU´ENVOLTEN.


EL LLOCH ON VISC.




Desde Valencia, amb carinyo, Montserrat Llagostera Vilaró.


BUEN DOMINGO:




¡OH!, SI PUDIERA SER UNA PALOMA,


VOLARIA MUY ALTO,


MUY LEJOS, MUY LEJOS,


Y BAJARIA ,


PARA PONERME


SOBRE LAS ESPALDAS DE LOS NIÑOS,


COMERIA LAS MIGUITAS,


SOBRE LAS PALMAS DE SUS MANOS.




¡OH! SI SI PUDIERA SER UNA PALOMA,


COMO AQUELLAS QUE DE PEQUEÑA,


ME RODEABAN EN LA PZA. DE CATALUÑA,


Y CON MIS OJOS INOCENTES


LAS CONTEMPLABA Y LAS AMABA.




PERO ESTO NO PUEDE SER,


ME CONFORMO EN ADMIRARLAS,


SOBRE LAS ESTATUAS,


SOBRE LOS TEJADOS,


Y EN LOS JARDINES QUE RODEAN,


EL LUGAR DONDE VIVO.





Desde Valencia, con cariño, Montserrat Llagostera Vilaró

viernes, 15 de octubre de 2010

UNA SENCILLAS ROSELLAS-UNAS SENCILLAS AMAPOLAS


BONA NIT:


AQUESTA POSTAL. AMB DIU MOLTES COSES.

ELS SEUS COLORS I LA SEVA FRASE ESCRITA .

ES COM SI FOS UN CROMO DELS QUE QUAN ERA PETITETA. M´AGRADABEN TAN.!

AQUESTAS ROSELLAS, SON BONIQUES PER LA SEVA SENCILLESA.

HI HA QUE VEURER EL QUE ENS REGALA LA NATURALESA.

SI LA VOLEU RECOLLIULA.

AMB CARINYO, DESDE VALENCIA, Montserrat Llagostera Vilaró.


BUENAS NOCHES.ESTA POSTAL, ME DICE MUCHAS COSAS.

SUS COLORES Y SU FRASE ESCRITA.

ES COMO SI FUERA UN CROMO DE LOS QUE ME GUSTABAN TANTO DE PEQUEÑA.¡ME ENCANTABAN!

ESTAS AMAPOLAS, SON BONITAS POR SU SENCILLEZ.

HAY QUE VER LO QUE NOS REGALA LA NATURALEZA.

SI LA QUEREIS RECOGERLA.

CON CARIÑO, DESDE VALENCIA, Montserrat Llagostera Vilaró



miércoles, 13 de octubre de 2010

ELS MINERS DE XILE- LOS MINEROS DE CHILE


BONES TARDES:

JA VAN PUJANT AL EXTERIOR, PER MITJÁ D´UNA CAPSULA, ELS MINERS DE XILE, QUE HAN ESTAT TANTS DIES ENTERRATS A SETCENTS METROS SOTA TERRA.

ENCARE QUE NO ELS HI FALTAT NI LA COMUNICACIÓ AMB EL EXTERIOR, NI ELS ALIMENTS BASICS NI LES MEDECINES, HA HAURAT ESTAT PER ELLS PROVA MOLT DURA.

EN AQUESTS MOMENTS JA HAN SORTIN UNS 14 MINERS, ENCARE FALTAN BASTANS PER SORTIR.
PREGUEM PERQUE TOTS ESTIGUIN BE.

HE POSAT AQUEST VIDEO D´ANTONIO MOLINA QUE ES DIU "SOY MINERO".

DESDE VALENCIA, AMB CARINYO, Montserrat Llagostera Vilaró.



BUENAS TARDES

YA VAN SUBIENDO AL EXTERIOR, POR MEDIO DE UNA CAPSULA, LOS MINEROS DE CHILE, QUE HAN ESTADO TANTOS DIAS ENTERRADOS A SETENCIENTOS METROS DE TIERRA.

AUNQUE NO LES HA FALTADO NI LA COMUNICACIÓN CON EL EXTERIOR NI LOS ALIMENTOS BÁSICOS, NI LAS MEDICINAS, HABRÁ SIDO UNA PRUEBA MUY DURA PARA ELLOS.

EN ESTOS MOMENTOS YA HAN SALIDO 14 MINEROS, AUN FALTAN BASTANTES PARA SALIR.
ROGUEMOS PARA QUE TODOS ESTÉN BIEN.

HE PUESTO ESTE VIDEO DE ANTONIO MOLINA QUE SE LLAMA "SOY MINERO"

DESDE VALENCIA CON CARIÑO, Montserrat Llagostera Vilaró

martes, 12 de octubre de 2010

A LA MEVA ESTIMADA MAÑICA- A MI QUERIDA MAÑICA



GENARA MAINAR LAIN - MI MAÑICA, PARA MI FUE COMO UNA ABUELA
BONES TARDES:



Si a la meva vida hi va haver-hi una mañica.

Va ser la segona esposa del meu avi.

Jo no vareig coneixer a les meves iaias, es moriren que jo no havia nescut.

Li deiam la tia Genara, perque quan es va casar amb el meu avi era molt jove.

Encare que jono sigui de la mateixa seva sang, sempre me l´ha vaig estimar como si fos una avia de veritat.


Ja fa bastans anys que es va morir, pero jo avui li dedico aquesta entrada.


Tia Genara, que estás al Cel, per tu amb tot el meu carinyo.


Desde Valencia, amb carinyo, Montserrat Llagostera Vilaró


BUENAS TARDES:


Si en mi vida hubo una mañica.

Fue la segunda esposa de mi abuelo.

Yo no conoci a mis abuelas, se murieron cuando yo no habia nacido.

Le llamábamos tia Genara, porque cuando se casó con mi abuelo era muy joven.

Aún que yo no sea de su misma sangre, siempre la he querido como si fuera mi abuela.

Ya hace bastantes años que se murió, pero yo hoy le dedico esta entrada.

Tia Genara, que estás en el Cielo, para ti con todo mi cariño.


Desde Valencia, con cariño, Montserrat Llagostera Vilaró





lunes, 11 de octubre de 2010

DEL AMOR DE LOS ARBOLES-(DEL LIBRO EL JARDINERO DE GRIAN)


BONES TARDES. :


ACABO DE FER AQUESTA FOTOGRAFIA D´UN CANDELABRO QUE HE POSAT SOBRE LA BARANA DE LA TERRASETA DE CASA, PER GUARNIR AQUESTA ENTRADA DEL LLIBRE EL JARDINERO, QUE COPIO DIRECTAMENT AL CASTELLÁ,COM ES NATURAL, UNA VEGADA FETA LA FOTOGRAFIA L´HE TRET.


BUENAS TARDES:


TERMINO DE HACER ESTA FOTOGRAFIA DE UN CANDELABRO QUE HE PUESTO SOBRE LA BARANDILLA DE LA TERRACITA DE CASA, PARA ADORNAR ESTA ENTRADA DEL LIBRO EL JARDINERO, QUE COPIO DIRECTAMENTE AL CASTELLANO. NATURALMENTE UNA VEZ HECHA LA FOTOGRAFIA LO HE QUITADO.


EL AMOR DE LOS ÁRBOLES


La llegada del otoño comenzaba a anunciarse en el vergel del jardinero. los robles y los arces habían empezado a desnudarse tímidamente, dejando caer una hoja aquí, otra allí, en el verde cesped de las inmediaciones del estanque.

Una pareja de jóvenes que acostumbraban a buscar sus arrullos en las soledades del jardín fueron a ver al jardinero.

-Perdona que te molestemos jardinero, pero te tenemos por persona sabia y buena, y nos gustaría que nos dieras consejo para la nueva vida que mi amada y yo vamos a comenzar. Muy pronto vamos a unir nuestras vidas en matrimonio, y te agradeceríamos que nos dijeses como debemos cuidar nuestro amor, para que no se marchite con el tiempo.

-No hay nadie sabio y bueno-respondió el jardinero con una sonrisa-,pues la sabiduría y la bondad son como un agujero en el suelo:cuanto más grande es, más vacio lo encuentras.Pero, ya que me pedïs consejo.os diré lo que la Vida tuvo a bien mostrarme, a veces a golpes severos, a veces con una caricia,

E invitándoles a sentarse en el césped, les dijo:

-Ved que vuestro amor no sea como el del muérdago hacia el roble, que hunde las raices en su tronco para chupar su savia y su fuerza. Que no sea como el de la aliaga con el retoño de pino, que crece y lo envuelve hasta asfixiarlo entre sus espinas.

"Buscad, más bien, que vuestro amor sea como el de los árboles. Cada uno abrazando la tierra con sus propias raíces, elevándose al Sol de la mañana con los brazos extendidos al cielo, dando gracias por cada nuevo amanecer.

"Y llevad cuidado en asentar vuestras raíces a suficiente distancia, no sea que la fuerza de las ramas de uno haga huir a las ramas del otro torciendo su tronco e impidiéndole buscar las nubes.

"Velad, pues, por mantener en cada momento la distancia justa, para que la tierra humedezca sobradamentes vuestras raices y el vuiento pueda limpiar las hojas secas de vuestras ramas. Para que podáis hacer una copa amplia y robusta que de sombra al caminante y nido a los pájaros del cielo.

"Y así cuando crezcáis y hayáis esparcido vuestras semillas al viento, las puntas de vuestras ramas se tocarán en las alturas, para que bailëis con regocijo al son de la Danza de la Vida."


-GRIAN-



--------------------------------------------------------------------------------------


Desde Valencia con cariño- amb carinyo-, Montserrat Llagostera Vilaró

sábado, 9 de octubre de 2010

EL MEME, UN REPTA- UN RETO


HE ESCANEADO ESTA POSTAL DE LA COLECCIÓN DE PAYASITOS QUE TENGO EN CASA.
BON DIA: LA PRINCESA 115 DEL BLOG AÑORANZAS, M´HA PROPOSAT AQUEST REPTA, QUE EL POSO DIRECTAMENT AL CASTELLÁ.

BUENOS DIAS: LA PRINCESA 115, DEL BLOG AÑORANZAS, ME HA PROPUESTO ESTE RETO:

1- ¿TE LLEVAS BIEN CON TU SUEGRA?

YO- NO LA HE LLEGADO A CONOCER, MURIÓ CUANDO MI MARIDO TENIA 3 AÑOS.

2- ¿CUAL ES TU RETO?

YO-PODER SER CADA DIA UN POCO MEJOR, SIN DEJAR DE SER YO MISMA.

3-¿QUE LE DIRIAS A TU JEFE, SI TE TOCARA LA LOTERIA?

YO-NO TENGO JEFE. DEJÉ DE TRABAJAR A LOS 21 AÑOS, CUANDO TUVE MI PRIMER HIJO. SOLO HAGO VOLUNTARIADO.

4-¿QUE HARIAS SI DESCUBRIERAS QUE ALGUIEN TE ESTÁ MINTIENDO?

YO- LE DIRIA QUE SE COGE ANTES A UN MENTIROSO QUE AUN COJO.-DETESTO LAS MENTIRAS.

5-¿SI SE QUEMA TU CASA Y SOLO PUEDES SALVAR UNA COSA ¿QUE SALVAS?

YO-SUPONGO QUE MI MARIDO Y MI HIJO QUE VIVE CON NOSOTROS COMO YA SON ADULTOS SE SALVARIAN ELLOS MISMOS, COGERIA A MI GATO EN BRAZOS Y SALDRIA CORRIENDO.

6-ENTRAS EN UN SITIO Y HAY MUCHA GENTE ¿QUE HACES?

YO-DEPENDE DEL SITIO QUE SEA. SI NO ME INTERESA MUCHO, SALIR

7-¿VES EL VASO MEDIO LLENO O MEDIO VACIO?

YO-CASI SIEMPRE MEDIO LLENO. SOY MUY POSITIVA.

8-TE ENCUENTRAS UNA LÁMPARA MÁGICA ¿QUÉ TRES DESEOS PIDES?

YO-PAZ, AMOR Y ARMONIA, EN EL MUNDO

9-¿QUÉ TE LLEVÓ A ESCRIBIR EL BLOG?


YO- ME ENCANTA ESCRIBIR, EN UN PRINCIPIO, SOLO PENSABA ESCRIBIR MIS RECUERDOS, LUEGO FUI AVANZANDO POCO A POCO Y CON MI ESFUERZO Y MADRUGONES IR APRENDIENDO A PERFECCIONARLO.


10-SI FUERAS UN DINOSAURO ¿CÓMO TE LLAMARIAS?


YO-EL QUE ME HUBIERA PUESTO MI PADRINO


11-¿QUERRIAS CAMBIAR ALGO DE TU PASADO?


YO- SI VOLVIERA A SER PEQUEÑA, INTENTARIA SER MUCHO MÁS CARIÑOSA CON MI MADRE, BUENO YA CAMBIÉ PORQUE DE MAYOR LA ADORABA.


12-¿CUAL ES TU SUEÑO?


YO- LLEGAR A MUY VIEJECITA AL LADO DE MI MARIDO Y VER A MI NIETA CON SUS ESTUDIOS TERMINADOS Y TRABAJO Y SOBRETODO VERLA FELIZ.


13-¿QUE ES LO MÁS VERGONZOSO QUE HAS HECHO?


YO-QUIZÁ DE PEQUEÑA ALGUNA VEZ HABER CONTESTADO MAL A MIS PADRES.


14-¿SI FUERAS UN ANIMAL ¿CUÁL SERIAS?


YO- ME GUSTARIA SER UNA TORTUGA. PORQUE EN INVIERNO SE ESCONDEN EN EL CAPARAZÓN, Y SACAN LA CABECITA EN LA PRIMAVERA Y ADEMÁS SON MUY TRANQUILAS.


15-¿QUE NO HARIAS POR DINERO?


YO-TANTAS COSAS. UNA DE ELLAS NO TRAICIONAR A LAS PERSONAS.


16-¿QUE, O QUIEN ES CAPAZ DE SACARTE DE TUS CASILLAS?


YO- ALGUNOS PROGRAMAS BASURA DE LA TV. QUE VAN A SACARSE LOS TRAPOS SUCIOS POR DINERO. PERO BUENO ESTO SE ARREGLA CAMBIANDO DE CANAL


17-¿QUE HAS HECHO EN TU VIDA PARA ESTAR TAN ORGULLOSA?


YO-PARIR A MIS TRES HIJOS


18-¿COMO TE GUSTA/BA ENAMORAR?


YO- DE JOVENCITA, ERA MUY PRESUMIDA Y ROMÁNTICA. ME PONIA SIEMPRE MUY ARREGLADITA Y TENIA COQUETERIA. AHORA, NO QUIERO ENAMORAR A NADIE, YA TENGO A MI MARIDO.


19-¿A QUE PERSONAJE FAMOSO O NO FAMOSO TE GUSTARIA PARECERTE?


YO-PREFIERO SER YO.PERO SI A ALGUIEN ADMIRO ES A LA MADRE TERESA DE CALCUTA.




AHORA YO TENGO QUE AÑADIR UNA PREGUNTA. EN LA SIGUIENTE LINEA OS LA PONGO.


YO -¿QUE CAMBIARIAS DE ESTA SOCIEDAD?.


AHORA YO TENDRIA QUE RETAR OTRAS PERSONAS.


NO ME SALE EL HACERLO. O SEA QUE RETO A QUIEN QUIERA SER RETADO.


A MI ME HA RETADO PRINCESA 115 http://www.mybloggerasa.blogspot.com/



-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



PAZ Y BIEN. DESDE VALENCIA CON CARIÑO

PAY I BE. " " AMB CARINYO, Montserrat Llagostera Vilaró

viernes, 8 de octubre de 2010

LA CONVIENCIA EN LA BLOGOSFERA





LO HE ESCANEADO DE UNA POSTAL QUE TENGO EN CASA



¡¡¡BON DIA!!!


En Decembre fará tres anys que vaig començar aquest blog.

I avui dono les gracies a aquellas persones que encare que sigui una sola vegada m´hagin visitat.

I també a les persones de bona voluntad, que han compartit els seus blogs.

Vos he de dir que no m´importen les ideas de casdqu´un sempre que hi hagi un respecte. No tenen perque pensar com jo.

Per mi el respecte es la esencia de la convivencia.

També estic molt contenta, perque alguns blogs m´han aportat molta cultura, i he trovat molt bones amistats, inclús a Paisos Sudamericans.

He contactat amb persones creients ,agnósticas, de diferents races, que m´han trasmés una gran riquesa interior .

He conegut, escriptors, pintors, poetas, mestres, fotógrafs, un viatger entranyable, que es dedica estudiar els camins per facilitar els viatges a las persones amb minusvalías fisicas, persones dedicades a la protecció dels animals i una monja entranyable per mi, Sor Cecilia, a la que conec personalment, també a més persones de vida religiosa.Perdoneu si amb deixo d´anomenar algú més. A algunes d´aquestes persones les he conegut personalment, gracies a la blogosfera.

En fi que tinc un bon balanç de aquesta convivencia.


PAU, AMOR I ARMONIA, Desde Valencia, amb carinyo, Montserrat Llagostera Viiaró.


¡¡¡BUENOS DIAS!!!


En diciembre hará tres años que empecé este blog.

Y hoy doy las gracias a las persones de aún que sea por una sola vez me han visitado

Y también a las personas de buena voluntad que han compartido sus blogs.

Os tengo que decir que no me importan las ideas de cada uno, siempre que haya un respeto. No tienen porque pensar como yo.

Para mi el respeto es la esencia de la convivencia.

También estoy muy contenta, porque algunos blogs me han aportado mucha cultura y he encontrado muy buenas amistades incluso de Paises Sudamericanos.

He contactado con personas creyentes, agnósticas, de distintas razas, que me han trasmitido una gran riqueza interior.

He conocido en escritores, pintores, poetas,fotógrafos, maestros,un viajero entrañable, que estudia los caminos para facilitar los viajes a las personas con minusvalias físicas, personas dedicadas a la protección de los animales y una monja entrañable para mi,Sor Cecilia a la que conozco personalmente, también a más personas de vida religiosa. Perdonad si dejo de nombrar a alguien. A algunas de estas personas las he conocido personalmente.

En fin que tengo un buen balance de esta convivencia.


PAZ, AMOR Y ARMONIA, Desde Valencia, con cariño, Montserrat Llagostera Vilaró.


jueves, 7 de octubre de 2010

LA FLOR MÁS HERMOSA-EL JARDINERO DE GRIAN


ESTA FLOR SE LLAMA VERBENA-LA FOTO LA HE SACADO DE INTERNET-
BON DIA:

AVUI POSO UN ALTRE ESPISODI D´AQUEST LLIBRE QUE M´ESTIMO TANT-EL JARDINERO, DE L AUTOR GRIAN.
EL COPIO DIRECTAMENT EN CASTELLÁ.

Desde Valencia, amb carinyo, Montserrat Llagostera Vilaró

BUENOS DIAS:

HOY PONGO UN EPISODIO DE ESTE LIBRO QUE YO QUIERO TANTO-EL JARDINERO DEL AUTOR GRIAN.
LO COPIO DIRECTAMENTE AL CASTELLANO.


LA FLOR MÁS HERMOSA


-Te veo triste y pensativa-le dijo el jardinero a la silenciosa muchacha.

Ella le miró con los ojos apagados y, sin contestar, volvió a bajar la cabeza.

-Qué te ha pasado para estar hoy tan sombría? Todos los días vienes a mi jardín al atardecer, y todos los días te convierte en la flor más tierna y fragante...


No soy ninguna flor hermosa-interrumpió la muchacha.

El jardinero calló.

-Hoy he visto mi imagen en el lago del Espejo-continuó ella sin levantar la cabeza-.Por fin me hice mujer...pero no poseo la belleza con la que tanto soñe´.

El jardinero entendió.

-Todo el mundo dice que las rosas son las flores más hermosas.¡Y en verdad que lo son!-afirmó mientras la muchacha volvía su rostro hacia él-Y, sin embargo, a mi me gusta la pequeña verbena que crece a a los pies de los rosales, y disfruto contemplando los traviesos pensamientos, los estirados e introvertidos tulipanes, ly las margaritas del campo, libres bajo el sol.

-¿Quiere decir, jardinero, que hay más belleza en las verbenas que en las rosas?

El jardinero dilató su mirada en el cielo del atardecer.

-Quiero decir que la Belleza no está realmente en esa o aquella flor más que aquí o allí. La Belleza está en la mirada que contempla. Si la mirada es lo suficientemente atenta, encontrará a la diosa Belleza allá donde mire, porque Ella dió a luz todo lo que existe.

"Más aún así desearás ser más hermosa y convertirte en una imagen de la diosa en la Tierra, mira al cielo, contempla las grandes nubes que surcan majestuosamente por el azul, y mira bien que las brillantes nubes algodonosas de formas redondeadas y perfectas palidecen en belleza ante aquellas otras que, perforadas por los vientos, permiten el paso de los rayos del Sol."

El jardinero calló un instante mientras dirigía su mirada a la muchacha, que ahora observaba las nubes.

-Deja que la luz de tu alma salga por todos los poros de tu piel, y todo el mundo verá en ti la más radiante Belleza.
-GRIAN-
---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Desde Valencia con cariño, Montserrat Llagostera Vilaró

martes, 5 de octubre de 2010

CONSTRUIM LA PAU-CONSTRUYAMOS LA PAZ



SI CLICÁIS CON EL RATÓN AGRANDARÉIS LAS IMÁGENES Y PODRÉIS LEER




BON DIA: 6 D´OCTUBRE DE 2009.


SON LES 8 DEL MATI ,ENCARE NO HAN ACTUALITZAT LA DATA DEL BLOG.

AHIR VAREIG ASISTIR JUNT AMB LES COMPANYES DE CÁRITAS DE LA MEVA PARRÓQUIA, A UNA TROBADA PER LA PAU EN COLOMBIA.


A DALT POSO EL PROGRAMA .


PAU I BE, DESDE VALENCIA AMB CARINYO, Montserrat Llagostera Vilaró



BUENOS DIAS: 6 DE OCTUBRE DE 2009


SON LES 8 DE LA MAÑANA, AÚN NO HAN ACTUALIZADO LA FECHA DE MI BLOG.


AYER ASISTÍ JUNTO CON MIS COMPAÑERAS DE CÁRITAS DE MI PARRÓQUIA A UN ENCUENTRO POR LA PAZ EN COLOMBIA.

ARRIBA PONGO EL PROGRAMA.

PAZ Y BIEN, DESDE VALENCIA, CON CARIÑO, Montserrat Llagostera Vilaró

EL CÀSTIG-EL CASTIGO









SI CLICLEU AM EL RATOLI AGRANDIREU L´IMATGE
SI CLICÁIS CON EL RATÓN AGRANDAREIS LA IMAGEN

BON DIA:
Avui poso una historieta , que vaig llegir de petita, del que fou gran escritor D.JOSEP MARIA FOLCH I TORRES i que encare conservo, es diu el CÀSTIG.
El dibuix es del que fou gran dibuixant JUNCEDA.
Desde Valencia, amb carinyo, Montserrat Llagostera Vilaró.

BUENOS DIAS:

Hoy pongo una historieta, que lei de pequeña, y aún conservo, del que fue gran escritor D. JOSE MARIA FOLCH I TORRES. La he traducido y resumido .El dibujo de arriba es del que fue gran dibujante JUNCEDA.




EL CASTIGO

Las dos condiscipulas más amigas, eran Margarita y Helena.

Iban al colegio juntas desde hacia muchos años, desde la clase de párvulos a la de mayores, donde hacian el curso.

Pocas amistades hay como la de aquellas dos amigas.

Por esto la Helena tuvo un disgusto muy grande, cuando una mañana a la hora del recreo, Margarita con lágrimas en los ojos, que aquel año n0 le dejarian hacer la Primera Comunión. ellas siempre habian esado juntas a la santa Mesa, no podian perderse el estar juntas este tiempo de gran Felicidad de recibir al Rey de los Cielos y Tierra, en su corazón amoroso.

Helena no queria conformarse.

No sabian porque motivo.

Margarita dijo- Ha sido una resolución imprevista.

-¿Por qué motivo?-inisitió Helena.

-Ha estado una resolución imprevista-dijo Margarita-lo queria ocultar, pero ya comprenderás, que me resistia a decirtelo. Mi papá acaba de tener una noticia telegráfica, que una jugada de la bolsa, lo ha arruinado completamente. y de ahora en adelante, tendremos que vivir con mucha economía. Y no estaría bien que me presentara, el día de la Primera comunión entre vosotros, con un vestido ordinario.

-Yo de dejaré el vestido de Primera Comunión de mi hermana Felisa.

-No, que mis padres se disgustarian al saber que te he contado esta desgracia.

-No lo sabrán mujer. yo haré un paquete y te lo enviaré, a través de la criada.

-Esto es otra cosa. Lo acepto para que podamos hacer la Primera Comunión juntas. Pero no digas nada a mis papás.

-Te lo prometo.

Enseguida que llegó Helena a su casa, empaquetó el vesdido de su hermana Felisa y lo envió a través de su criada a casa de Margarita.

Le fue fácil pues en aquellos momentos su madre estaba fuera de casa.


Pero sucedió que aquel dia fue la modista a casa de Helena, y su madre le dijo- Los adornos del vestido, aprovecharemos los del vestido de Felisa. no son necesario que sean nuevos.

Ya podeis pensar el efecto que ocasionaron estas palabras en el alma de Helena, que habia prometido a su amiga Margarita que no diria nada, pero le dijo a su mamá que comprara unos de nuevos.

-Me extraña, que digas esto, tu que eres tan ahorradora.

-Si pero me gustaría estrenarlos.

Al cabo de un rato salió su hermana Felisa, diciendo que el vestido había desaparecido.
La mamá buscó por todas partes y no lo encontró

-Esto es que alguna criada lo habrá robado-exclamó disgustada.

-Oh mamá esto si que no- exclamó Helena quizá ya lo encontraremos.

Su madre se la miró sorprendida y adivinó que Helena sabia alguna cosa e hizo retirar a las criadas.

-Tu sabes alguna cosa Helena, no me lo niegues.

-Si mamá, yo se donde está el vestido, pero no te lo puedo decir es un secreto.

-Vaya, ¿ es que lo has escondido, para que te compremos los adornos nuevos?.

-Podria ser.

En aquel momento llamaron a la puerta, y entró la criada anunciando que la señorita Margarita, queria hablar con la señorita Helena.

-Que pase.-dijo la mamá.

Esta entró seguida de la criada que llevaba un paquete.

Te vengo a devolver esto amiga mia, porque gracias a Dios, la noticia del telegrama ha sido falsa.

-¿Pero que es todo esto?, preguntó la mamá, toda extrañada.

Helena se colgó del cuello de su mamá, y después de besarla lcon gran alegria le dijo:

-Esto es una trampa que habíamos hecho y que no nos ha salido bien.

-Pero me lo podrías haber dicho-objetó la mamá, un poco seria.

-Es que le habia prometido a Margarita que no os lo diría, porque esto habría hecho mucha pena a sus papás.

La máma se hacia la enojada. pero en el fondo estaba contenta del comportamiento de su hija.

-Vaya, ahora ya puede estar contenta, mamá, porque así podré aprovechar los adornos.

-Es cierto que podría aprovecharlos, pero, por "castigo" a tu acción, te los compraremos todos nuevos.
-JOSEP MARIA FOLH I TORRES-

-------------------------------------------------------------------------

Desde Valencia, con cariño, Montserrat Llagostera Vilaró








lunes, 4 de octubre de 2010

LA CONVIVENCIA


BONES TARDES:


LA MEVA AMIGA SOR CECILIA M´ANIMAT.


EL DIA 8 D´OCTUBRE I HA UN ACONTEIXEMENT, PER TOTS ELS BLOGS.

LI HAN POSAT UN NOM GENERIC "LA CONVIVENCIA", PER TOTS ELS BLOGS DE TAL MANERA QUE S´UNEIXIN AQUES DIA EN UN MATEIX TEMA, AMB L´OPTICA PARTICULAR DE CADA BLOG Y ES PRODUEIXIN ELLANÇOS ENTRE TOTS ELS BLOGS.

ES UNA IDEA DE ANGEL SENOVILLA, A QUI FELICITEM, PER LA ESTUPENDA IDEA DE DEMOSTRAR LA AMISTAD ENTRE ELS BLOGAIRES.


CRE QUE JA HI HAN UNS 400 BLOGS INCRITS. PER PARTICIPAR AQUEST DIA TOTS ELS NOSTRES POSTS, QUE PARLARAN SOBRE EL TEMA DE LA CONVIVENCIA, ENCARE ESTEU A TEMPS D´INSCRIUREUS.




VOS APUNTEU A LA LLISTA

I SI VOLEU DIVULGUE AQUEST BLOG. GRACIAS


PAU I BE, Desde Valencia amb carinyo, Montserrat Llagostera Vilaró.


BUENAS TARDES:


MI AMIGA SOR CECILIA ME HA ANIMADO.


HOY OS COMUNICO QUE TENEMOS UN EVENTO EL PRÓXIMO DIA 8 DE OCTUBRE. LO HAN TITULADO POR DARLE UN NOMBRE GENÉRICO "LA CONVIVENCIA", PER TOTS ELS BLOGS, DE MANERA QUE SE UNAN EN UN MISMO TEMA CON LA ÓPTICA PARTICULAR DE CADA BLOG Y SE PRODUZCAN ENLACES ENTRE TODOS LOS BLOGS.

ESTA IDEA ES DE ANGEL SENOVILLA, A QUIEN TENEMOS QUE FELICITARLE POR TAN ESTUPENDA IDEA DE DEMOSTRARNOS LA AMISTAD ENTRE LOS BLOGUEROS.

YA SOMOS UNOS 400 BLOGS LOS QUE ESTAMOS INSCRITOS PARA PARTICIPAR, ESTE DIA TODOS NUESTROS POSTS, HABLARAN EN TORNO A ESTE TEMA LA CONVIVENCIA, TODADIA ESTAIS A TIEMPO DE INSCRIBIROS




Y OS APUNTAIS A LA LISTA.

Y SI QUEREIS LO PODEIS DIVULGAR DES VUESTRO BLOG. GRACIAS


PAZ Y BIEN. desde Valencia, con cariño, Montserrat Llagostera Vilaró






sábado, 2 de octubre de 2010

NUVOLS I SOL- NUBES Y SOL


FA 20 MINUTS HE FET AQUESTA FOTOGRAFIA.


QUE PASSEU BONA NIT. Desde Valencia amb carinyo, Montserrat Llagostera Vilaró


HACE 20 MINUTOS HE HECHO ESTA FOTOGRAFIA.


QUE PASEIS BUENA NOCHE. Desde Valencia con cariño,Montserrat Llagostera Vilaró

LA RITA



BONES TARDES.

NO SE COM NI PER QUÉ, ESTABA NETEJANT LA CUINA I M´HA VINGUT A LA MENT EL RECORD D´UNA CANTAN ITALIANA, QUE ERA UN ESMOLET, VIVA, ALEGRE
EN UNA PARAULA PETITA PERO AIXERIDA.

ES LA RITA PAVONE

ESTABA DE MODA QUAN JO TENIA 15 ANYS, I ES QUE M´ENCANTABA!!!!

QUI DIU QUE LA MEVA GENERACIÓ EREM ABURRITS?

JO M´HO PASSABA" PIPA", AMB ELS GUATEQUES A CASA DE LES AMIGAS, AMB UNS REFRESCOS I BALLANT , AL SO DELS DISCOS DE VINIL

VISCA LA RITA PAVONE!!!, ACI VOS POSO UN VIDEO DEL YOUTUBE..

DESDE VALENCIA AMB CARINYO, Montserrat Llagostera Vilaró


BUENAS TARDES:

NO SE NI COMO, NI POR QUÉ , ESTABA LIMPIANDO LA COCINA Y ME HA VENIDO A LA MENTE EL RECUERDO DE UNA CANTANTE ITALIANA, QUE ERA VIVA, ALEGRE, PEQUEÑA DE ESTATURA,PERO UN TORBELLINO.

ES LA RITA PAVONE.

ESTABA DE MODA CUANDO YO TENIA 15 AÑOS, Y ES QUE¡¡¡¡ ME ENCANTABA.!!!!

¿Y QUIEN DICE QUE MI GENERACIÓN ÉRAMOS ABURRIDOS?.

YO ME LO PASABA "PIPA", EN LOS GUATEQUES EN CASA DE MIS AMIGAS, BAILANDO AL SON DE LOS DISCOS DE VINILO.

¡¡¡¡VIVA LA RITA PAVONE!!!!. AQUI OS PONGO UN VIDEODEL YOUTUBE

viernes, 1 de octubre de 2010

BENVINGUT OCTUBRE- BIENVENIDO OCTUBRE



OS REGALO ESTA POSTAL DE MI COLECCION COMPRADA EN UNA LIBRERIA DE VALENCIA


BON DIA:


JA TENIM EL MES D´OCTUBRE ACI I JO AVUI, REGALO AQUESTA POSTAL AQUI LA VULGUI RECOLLIR.

SENSE CONDICIONS, NI CADENAS, SIMPLEMENT AIXÓ LA REGALO.

I VOS DESITJO, PAU, AMOR I ARMONIA.

DESDE VALENCIA, AMB CARINYO, Montserrat Llagostera Vilaró


BUENOS DIAS:

YA TENEMOS EL MES DE OCTUBRE AQUI Y YO HOY, REGALO ESTA POSTAL A QUIEN LA QUIERA RECOGER.

SIN CONDICIONES, NI CADENAS.SIMPLEMENTE LA REGALO

Y OS DESEO, PAZ, AMOR Y ARMONIA.

DESDE VALENCIA, CON CARIÑO, Montserrat Llagostera Vilaró