Desembre

Desembre

ME ACOMPAÑAN

jueves, 1 de octubre de 2009

REFLEXIONS AMB LA FREGONA A LA MÁ-REFLEXIONES CON LA FREGONA EN LA MANO

-HO SENTO MESTRESSETA- LO SIENTO AMITA
MESTRESSETA LA QUE HI FET¡¡¡-¡¡¡¡AMITA LA QUE HE HECHO!!!

Bon día:
Avui de bon matí, m´agrada matinar, mentres jo netejaba, el meu Pipo, (aixís es diu el gat), ha tropeçat amb mi, o jo amb ell i plataf, l´aigua de la galleda per terra. Comque sempre amb va devant i darrera!!!
Buenos días:
Hoy de buena mañana, me gusta madrugar, mientras yo limpiaba, mi Pipo, (así se llama el gato )ha tropezado conmigo, o yo con él y pataplaf, el agua del cubo por el suelo.¡Como siempre me va delante y detrás!.

Comque l´estimo tant per no renyarlo, he respirat fondo i amb la fregona a la mà tot recollint l´aigua, m´he posat a fer aquestas reflexions:

HI HA JOVENTUT QUE SON MOLT BONES PERSONES, EL QUE PASSA QUE NO L´ENSENYEN A LA T.V.

AMB COMPTES DE CRITICAR TANT, TINDRIEM QUE EDUCAR MÉS DESDE CASA I NO ANAR EN CONTRE DELS PROFESSORS.

SI VOLEM UNA JOVENTUT SANA. COMENCEM ELS GRANS PER DONAR BONS EXEMPLES, SOBRETOT DINS DE LA FAMILIA.

ESCOLTEM-LOS/LAS. NO PASSEM D´ELLS/AS.
SI AIXI I TOT S´ENS ESCAPEN DE LES MANS, SEMPRE SERÁ MÉS FÁCIL AJUDAR-LOS/LAS.

Como lo quiero tanto para no reñirlo, he respirado hondo y con la fregona en la mano recogiendo el agua, he hecho estas reflexiones:

HAY JUVENTUD QUE SON MUY BUENAS PERSONAS, LO QUE PASA QUE NO LA MUESTRAN EN LA T.V.

EN VEZ DE CRITICAR TANTO, TENDRÍAMOS QUE EDUCAR MÁS DESDE CASA Y NO IR EN CONTRA DE LOS PROFESORES/AS.

SI QUEREMOS UNA JUVENTUD SANA.EMPECEMOS LOS MAYORES
POR DAR BUENOS EJEMPLOS, SOBRETODO DENTRO DE LA FAMILIA.


ESCUCHEMOSLES/AS, NO PASEMOS DE ELLOS/AS.

Ja torno a tindre el Pipo per ací ara rondan el costat del ordenador.
Ja vuelvo a tener el Pipo por aquí ahora rondando al lado del ordenador.

Que tingueu un BON DIA PLE D´ARMONIA.Desde Valencia vos desitjo amb carinyo.
Que tengáis un BUEN DÍA LLENO DE ARMONIA.Desde Valencia os deseo con cariño.Montserrat Llagostera Vilaró










10 comentarios:

  1. has tocat un tema molt delicat avui. Jo sempre dic que els nostres fills, no son nostres, son fills del seu temps. Hi estás d'acord?

    ResponderEliminar
  2. Muy buenas tus reflexiones. Viste, con el tiempo nuestras mascotas parecen que nos hablaran. Cuánto amor hay en todo lo que haces. Una gran abrazo amiga.

    ResponderEliminar
  3. Tens raó Montserrat, com deïa Gibrán Khalil Gibrán en EL PROFETA, TUS HIJOS NO SON TUS HIJOS...
    Però crec que educar en uns valors desde la casa familiar, pot donar uns bons fruits.
    Moltes gràcies per el teu comentari.
    una abraçada.

    ResponderEliminar
  4. Hola Norma:
    Nuestras mascotas, si se les trata con amor.Nos dan más de lo que reciben.
    Cuando escribo lo hago con todo el cariño.
    Un abrazo del oso.

    ResponderEliminar
  5. Muy bonitas las fotos, el Pipo esta fascinante, también tu entrada, son reflexiones muy buenas, no debemos enfadarnos cuando tropezamos aunque sean nuestras mascotas.

    Besos

    ResponderEliminar
  6. Estic completament d'acord amb tú.
    Hem de fer tot el que sapiguem, i hem de estudiar per apendre'n molt de educar els fills i els nets. I sobretot practicar amb l'ejemple. gracies per la teva resposta. Tú sempre tan atenta.

    ResponderEliminar
  7. Uy si te lee mi hija!
    Me hace mucha gracia cuando la veo razonando con su gato, pero veo que esto es normal jajaja
    No sé que le pasa por la cabeza pero cuando ve la fregona, se pone a jugar con ella y a tumbarse sobre lo mojado...intentaré reflexionar como tú, porque termino encerrándolo hasta que termino jajaja

    Besos

    ResponderEliminar
  8. Gracias, Higorca por tu comentario estoy muy contenta de recibirlo.
    Petons amiga.Montserrat

    ResponderEliminar
  9. Gracies a tu Montserrat Sala, per els teus comentaris.

    ResponderEliminar
  10. Ya ves, Begoña.
    Cuántas cosas tenemos en común.
    Un abrazo.

    ResponderEliminar