Desembre

Desembre

ME ACOMPAÑAN

miércoles, 1 de diciembre de 2010

AVUI EN BEN DINAT- HOY DESPUÉS DE COMER


A PIPO LE GUSTA SUBIRSE, CUANDO ESTOY ESCRIBIENDO






LA VENTANA QUE ESTA AL LADO DEL ORDENADOR
-SI CLICÁIS LAS IMÁGENES CON EL RATON, LAS AGRANDAREIS-


BONES TARDES:

Avui en ben dinat, a las 15 h. he fet aquestes fotografies.

Com podeu veruer el meu ordenador el tinc al costat d´una finestra, on m´entra la claror i el sol.

Jo sempre dic que aquest es meu reconet.

Devegades, amb diuen de comprar-me un de portatil. I jo no ho vull, perque més incomoda.

Aci tinc el teclado ,més avall, amb un prestaget i no haig de tirar el braços cap amunt de la taula, que acava fent mal l´espatlla.

Es per axó dic que quan escric descanso.
M´acompanyan les figuretes de fusta de D. Quijote i Sancho Panza, que están una mica peladetas perque alguna vegada en caigut, cosas d´en Pipo quan era més petit, ara ja no tira rés.

Parlant d´en Pipo, quan en veu escriurer moltes vegades s´en puja a la taula i amb comença a fer mimos, perque li faci cas. Cada día está més gran, llustrós i mimós.Ai el meu Pipo!

PAU I BE. Amb carinyo, desde Valencia, Montserrat Llagostera Vilaró.



BUENAS TARDES:

Hoy después de comer a las 15 h. he hecho estas fotografías.

Como podéis ver mi ordenador lo tengo al lado de una ventana, por la que me entra la luz y el sol.

Yo siempre digo que este es mi rincón.

A veces me dicen de comprarme uno portátil y yo no quiero de ninguna manera, porque es más incómodo. pues con este tengo el teclado más abajo, encima de un pequeño estante y no tengo que levantar los brazos para escrbir encima de la mesa y al final termina doliendo la espalda.

Es por esto que digo, que cuando escribo descanso.

Me acompañan las figuritas de madera de D. Quijote y Sancho Panza, un poco peladitas, porque alguna vez han caido, cosas de Pipo cuando era más pequeño, ahora ya no tira nada.

Hablando de Pipo, cuando me ve escribir, muchas veces se sube a la mesa y me empìeza a hacer mimos, para que le haga caso.Cada día está más grande lustroso y mimoso.¡Ay mi Pipo!.

PAZ Y BIEN.Desde Valencia, con cariño, Montserrat Llagostera Vilaró

34 comentarios:

  1. Hola Montserrat: Quanta companía tens amb el gatet. I l'ordinador a voreta de la finestra, estas com una reina.
    Per cert qque em vas veure al post de Pedro ojeda escudereo? o al de Katmandu? Donsi em volls veure bé allà soc. Un peronet.

    ResponderEliminar
  2. Hermosas imágenes, gracias por mostrarnos tu querido rincón. Es cierto Pipo está cada día más lindo, eso es la buena comida y el buen amor que le dan los amitos.
    Recibe todo mi cariño, ya llegó el recado, tengo que pasar a retirarlo.
    Besos y muchos, otros tantos a los muchachos de la casa.

    ResponderEliminar
  3. El Pipo está guapisim deixal que escrigui una mica.
    El reconet fantastic.


    Petons amiga.

    ResponderEliminar
  4. Tienes un gatito muy mono, amiga Montserrat. Acaso querrá colaborar en tus entradas. Y tu mesa de trabajo la veo muy completa, con tus cosas, tus recuerdos, un rincón de felicidad y entretenimiento, besado con la luminosidad valenciana.

    Un abrazo,

    Luis.

    ResponderEliminar
  5. Montserrat Sala
    ---------------

    Hola amiga doncs no he anat on amb dius.
    Pero hi aniré.
    I et comentaré.
    Una abraçada, Montserrat

    ResponderEliminar
  6. Norma
    -------

    Gracias amiga por tu comentario.
    Me alegro que ya haya llegado ewl envio, me dijeron que tardía unos 6 días.

    Y Pipo ya vuelve a estar a mi lado.
    Sabes que me dice Gabriel, mira que yua viene Pipo tu novio, ja,ja.
    Besos, Montserrat

    ResponderEliminar
  7. Pakiba
    ------

    Gracies per comentar, estic contenta, amb internet i la seva blogosfera perque he conectat amb persones com tu.

    Una abraçada, Montserrat

    ResponderEliminar
  8. Luis G.
    -------

    Pues si es un rinconcito del comedor, que es muy grande.

    Gracias por comentar y recibe un abrazo, Montserrat

    ResponderEliminar
  9. Se nota que a Pipo lo tienes muy bien alimentado...
    ¡Cuidado con el regimen!
    Ya sabes, dieta Mediterranea...jajaja.
    El ordenador muy bien puesto en el sitio mejor de la casa.
    Un abrazo fuerte amiga, desde mi librillo.

    ResponderEliminar
  10. Luego dicen de la vida de los perros...Pues la de los gatos, no está nada mal!

    Marpin y La Rana

    ResponderEliminar
  11. El blog de Marpin y la Rana
    ------------------------------

    Pues si mi gato vive de categoría.
    Un abrazo, Montserrat

    ResponderEliminar
  12. Rosario
    --------

    Si lo vieras ir detrás de una pelotita y nos la lleva con la boca, como si fuera un perrito.

    Un abrazo, Montserrat

    ResponderEliminar
  13. Hola Montserrat!! que envidia sana me hace el verte con tu pipo....difrutalo!!! yo hecho tanto de menos a mi gatita.....bueno bonica una entrada preciosa...Un abrazo.

    ResponderEliminar
  14. Hola Monserrat. Buenas noches.

    Bellas fotografias de casa. Ya la conocerè algùn dìa je,je,je. Incluso a tu gato.

    Te dejo un fuerte abrazo. Dios te bendiga.

    Con aprecio Fra Rodolfo de Jesùs O.Carm

    ResponderEliminar
  15. Isabel:

    Pues mira ya ha hecho dos años que lo adoptamos tenía solo tres meses y ahora es uno más de la familia.
    Desde que me casé que siempre he tenido gatos.
    Primero un siamés que vivió 19 años.
    Luego dos mellizos uno negro y el otro pelirrojo, que me vivieron 18 años y luego adoptamos a Pipo, que esperamos nos dure muchos años.

    La verdad que todos han sido muy cariñosos .

    Una abraçada, Montserrat

    ResponderEliminar
  16. Rodolfo de Jesús Chavez Mercado
    -------------------------------

    Buenas noches Fra. Rodolfo:

    Pues igual un día vienes a Valencia, los caminos del Señor son inescrutables.

    Gracias por comentar, un abrazo Montserrat

    ResponderEliminar
  17. Un reconet de lo mes acollidor, i amb la companya del Pipo, ja no pots demanar mes. Un forta abraçada Montse

    ResponderEliminar
  18. Un recoent mol intim ple de records jo no tinc cap gatet per ferma companyia ,però la meva dona tot el dia entre i surt
    Una abraçada

    ResponderEliminar
  19. Yo tengo perro, bueno, perra, se llama Oska y es preciosa; mis luces, las de mi ventana son otras pero despues...
    Biquiños.

    ResponderEliminar
  20. Montserrat, no hi dues com tú, i amb el teu Pipo ja omples de llum tota la casa. Veo que has puesto la fotografía del día que venisteis a verma a mi convento. Lo pasamos muy bien eh!!!
    Un petó
    Sor.Cecilia

    ResponderEliminar
  21. Paco Sales
    ----------

    Hols, he estado toda la mañana con faena.
    Después de hacer la comida, me siento diez minutos delante del ordenador.
    Y ya está el gato otra vez, rondando a mi alrededor.

    Gracias por cpomentar.

    Una abraçada, Montserrat

    ResponderEliminar
  22. Miesfe-64
    ---------

    Si pero devagades tinc que tancar el menjador perque no amb deixa escriurer.

    Una abraçada,
    Montserrat

    ResponderEliminar
  23. Sor Cecilia
    -----------

    ASi te he puesto al lado del blog, y con tu permiso ahi te quedas.
    Fue un día inolvidable, porqu eres un sol.

    Petons, Montserrat

    ResponderEliminar
  24. Fonsilleda
    ----------

    Y si vieras cuando coso, se me pone a jugar con el hilo. ¡Cosas de gatos!

    Dale una caricia Oska de mi parte.

    Biquiños, Montserrat

    ResponderEliminar
  25. Nena ve a mi blog, y tendrás una sorpresa. Gracias y besos.

    ResponderEliminar
  26. Norma:
    -------

    Ya pasé y de comenté.

    Eres un sol

    Te mando un abrazo, Montserrat.

    ResponderEliminar
  27. Hola Montserrat
    Lego un poco tarde a comentar, pero he estado bastante resfriada y con algo de fiebre.
    Tu gatito Pipo me encanta, es que son muu mimosos y requiere tu atención.
    Yo tengo un portatil y ya me acostumbré a eso, todo es cuestión de hacerse.

    Un beso amiga

    ResponderEliminar
  28. Princesa 115
    -------------

    Cuidate mucho, pues hace un frio que pela.

    Te mando un abrao y deseo que tu madre se recupere pronto.

    Besos, Montserrat

    ResponderEliminar
  29. Gracias amiga Montse,unas imágenes muy hermosas,Pipo está precioso,que bién cuidado lo tienes--Tu amor por los animalitos dice de tí mucho,tú enorme corazón.
    Estas muy guapa con Sor Cecilia.
    Besitos amiga..Hasta pronto

    ResponderEliminar
  30. Victoria
    --------

    Buenas noches.
    Gracias por comentar.
    Esta foto que estoy con Sor Cecilia, me la hizo mi hijo cuando fuimos a visitarla, en su Convento de Clausura de Paterna (Valencia).

    Estábamos separadas por un mostrador, y ella tuvo que echarase hacia delante y yo un poco para atrás para poderla coger del hombro.

    en cuanto a Pipo lo damos mucho cariño y lo cuidamos mucho.

    Besos, Montserrat
    Un abrazo, Montserrat

    ResponderEliminar
  31. Pipo es muy bonito! Un gatito deja la tarde más hermosa.

    Enhorabuena por tu blog, es un gran trabajo y siempre una buena lectura. Abrazos

    ResponderEliminar
  32. Danilo Vasques:

    Obrigada Danilo por tu comentario.Son las 8 de la mañana cuando lo leo.
    Que tengas un buen día y un abrazo, Montserrat

    ResponderEliminar
  33. Un saludo, después de mucho tiempo.
    Mi "Golfo" me hace lo mismo, cuando me ve en le ordenador viene a lamerme y me mete prisa para que nos vayamos a dar una vuelta, si es que son mas listos que el hambre jeje.
    Un abrazo para ti y para Pipo.

    ResponderEliminar
  34. Angel y yo
    -----------

    Pues si Angel, Golfo aún más ,listo ya que los perros son más inteligentes que los gatos.

    Pero, Pipo es epecial, es un gato que nos trae una pelotita con la boca, para que se la tiremos.
    Ah, y tiene que ser su pelotita, solo quiere esta.

    Un abrazo, Montserrat

    ResponderEliminar