Desembre

Desembre

ME ACOMPAÑAN

jueves, 29 de julio de 2010

I ES JO SOC AIXI- Y ES QUE YO SOY ASÍ

DE BUENA MAÑAÑA HE HECHO ESTAS DOS FOTOGRAFIAS DESDE ESTA VENTANA


NO HE QUERIDO QUITAR LAS PEGATINAS DE LA VENTANA, QUE PUSIERON MIS HIJOS CUANDO ERAN JOVENCITOS

BON DIA: 8 h. 30-7-2010
De bon mati m´he alçat i he anat cap a l´habitació, que fa temps dormian els meus fills el mijá i el més jove.

El meu gat Pipo, ha vingut com sempre darrera meu.

He fet dues fotografías.

A la finestra encare conservo les pegatinas que els meus nois m´enganxavan quan eren jovenets.

De vegades amb diuen -Ja les podies haver tret.

Pero jo no vui, perque m´agraden.
Que voleu que hi faci, si soc aixi.!!!

Que tingueu un día ple de PAU, AMOR I ARMONIA .

Desde Valencia, amb carinyo, Montserrat Llagostera Vilaró

BUENOS DIAS:

De buena mañana, me he levantado y me ido a la habitación, que hace tiempo dormían mis hijos, el mediano y el más joven.

Mi gato Pipo, ha venido como siempre detrás de mí.

He hecho dos fotografías.

En la ventana aún conservo las pegatinas que mis hijos me enganchaban cuando eran muy jovencitos

A veces me dicen.-Ya las podías haber quitado.

Pero yo no quiero quitarlas porque me gustan.

¡¡¡Que quéreis que haga si soy así!!!

Que tengáis un día lleno de PAZ, AMOR Y ARMONIA.

Desde Valencia con cariño, Montserrat Llagostera Vilaró

12 comentarios:

  1. Buenos días, Montserrat.

    Al que madruga.... y con cámara en ristre han nacido dos fotos preciosas... Y un texto con sinfonía sentimental.... Vamos, que yo tampoco quitaría las pegatinas.

    Que tengas un día muy feliz.

    Un abrazo desde Segorbe,
    Luis

    ResponderEliminar
  2. LUIS G.

    SI AGRANDAS LA FOTO VERÁS QUE HAY UNA PEGATINA DE LAS OLIMPIADAS BARCELONA-92.
    MIRA SI TIENEN AÑOS.

    LOS CRISTALES SE HAN LIMPIADO CON CUIDADO.

    UN ABRAZO, Montserrat

    ResponderEliminar
  3. Empiezo a sospechar que para una madre, primero son sus hijos;
    luego sus recuerdos;
    Y después... ya sabéis, se aplica el artículo primero.
    Un beso
    Al + Mc

    ResponderEliminar
  4. Has ido a la habitación de los recuerdos???. No se está del todo mal recoradr otros tiempos de tu vida.
    Gracias por cuanto nos das
    Un beset
    Sor.cecilia

    ResponderEliminar
  5. SU CHICO:

    PUES HOY TENDRÉ AL MÁS MAYOR A COMER EN VIVO Y EN DIRECTO CON SU PAREJA.

    UN ABRAZO PARA TU CHICA Y PARA TI, Montserrat

    ResponderEliminar
  6. SOR CECILIA:

    Ahora en esta habitación plancho, tengo las cajas de fotos, libros..etc.

    Un abrazo, Montserrat

    ResponderEliminar
  7. Montse ...que fotografias mas bonitas el gato negro da suerte y además está precioso...gracias por tu cariñosa visita y por tus palabras siemptre elogiosas para mi poesia.
    buen fin de semana y besosss
    Marina

    ResponderEliminar
  8. Montse, no cambies nunca, eso es lo que te hace diferente a todos.
    Besos.

    ResponderEliminar
  9. MARINA-EMER.

    PRIMERAMENTE GRACIAS POR TU GRATA VISITA A MI BLOG, ESTA ULTIMA POESIA QUE HAS ESCRITO, EN EL TUYO, ME HA EMOCIONADO.

    EL GATO ES ATIGRADO, LO QUE PASA QUE LA FOTOGRAFIA HA QUEDADO OSCURA Y PARECE NEGRO.

    Y MI MARIDO ME HA DICHO, QUE NO HABIA QUEDADO BIEN, PERO COMO LO QUE QUERIA ES SE VIERAN LAS PEGATINAS DE LA VENTANA, LA HE DEJADO.

    BESOS, Montserrat

    ResponderEliminar
  10. NORMA:

    HOLLA EN ESTE INFINITO UNIVERSO TOD@S, SOMOS DIFERENTES E IRREPETIBLES.

    NO TE CREAS QUE A VECES ME HAN QUERIDO CAMBIAR MI CARACTER, PERO YO SOY TOZUDA, NO TENGO REMEDIO.

    BESOS AMIGA, Montserrat

    ResponderEliminar
  11. M´agrada ets com ets, i em caus molt bé. Petonets amb tot el meu carinyet.

    ResponderEliminar
  12. Olá, Montserrat, como vai?

    Muito obrigado pelos comentários que gentilmente confere ao meu trabalho.

    Que belo gatinho, que bela foto. Eis que é uma delícia percorrer os olhos em imagens tão lindas, parabéns!

    Beijos, de São Paulo,
    Danilo Vasques

    ResponderEliminar