
Avui no pensaba escriurer cap nova entrada pero m´ha vingut aquest dibuix a les meves mans i l´he volgut compartir.
Crec que val la pena.
Una abraçada, desde Valencia.
Hola hoy no pensaba escribir ninguna nueva entrada pero me ha venido este dibujo a mis manos y lo he querido compartir.
Creo que vale la pena.
Un abrazo, desde Valencia.Montserrat Llagostera Vilaró
Montserrat, questo tuo disegno è bellissimo e soprattutto molto ottimistico.....che di questi tempi difficili è proprio quello che ci vuole!!!
ResponderEliminarCiao, Tito.
Hola Tito:
ResponderEliminarEste dibujo de los muñequitos lo he escaneado, como explico ha venido a mis manos y lo he querido compartir.
Gracias por tu visita.
Ciao. Montserrat
ei,
ResponderEliminarun bon despertar, un bon petó de bon dia, un bon esmorzar i aquest dia bó taaan radiat que fa jo estic a dalt de tot!
vine!
puja!!
;)
Hola Eulalia:
ResponderEliminarOi que si ?
Val la pena anar cap amunt, encare que sigui amb una mica d´esforç.
Un petò.Montserrat
Por demás alentador este dibujo. Ojalás todos pudiéramos ir virando conforme esa actitud.
ResponderEliminarMe encantó la entrada!
Cariños querida.
Gracies per esperonarme a seguir endevant. Yà dies que fa força falta. Una abraçada de Montserrat a Montserrt.
ResponderEliminarMuy bueno, como la vida misma, esa es la realidad, un saludo Montserrat.
ResponderEliminarJosé luis.
Hola Sol Imaginario:
ResponderEliminarSiampre hay que intentar ver la Luz, al final del túnel y tirar adelante.
Besos. Montserrat
Hola Montserrat Sala:
ResponderEliminarEns hem d´intentar animar els uns als altres.
Gracies, per el teu comentari tocaia.Montserrat
Hola José Luis:
ResponderEliminarLa lucha del día a día. El no dejarse hundir.
Saludos cordiales.Montserrt
Montse tu presentación de hoy , me encanta, me encanta, me encanta. Gracias. Me la he copiado ji ji ji.
ResponderEliminarBesos querida amiga.
Hola Norma:
ResponderEliminarPor esto he puesto este dibujito para que lo copieis y lo aprovecheis a mi me gusta mucho.
Me lo han dado hoy, y me he dicho pues lo voy a compartir.
Besos. Montserrat
Una buena reflexión, algunas mañanas nos levantamos un poco "así" y eso te levanta el ánimo.
ResponderEliminarUn fort peto per tots
Hola Higorca:
ResponderEliminarGracias por tu comentario.
Petons. Montserrat
La ilustración es elocuente por sí misma. Gracias por escanearlo y compartirlo con nosotros. A lo largo de mi vida he llegado a estar abajo del todo y, gracias a amigos de verdad y al amor y al sentido común, estoy entre los 3 primeros peldaños. Mi escalera acaba en el tercer peldaño empezando por arriba. Puedo decir, "soy feliz porque la vida me ha sido difícil y vencido las dificultades".
ResponderEliminarTu post emparenta con uno que colgué hace tiempo que estaría agradecidísmo de que lo leyeras:
El miedo del miedo
Cariños
♥
ResponderEliminarPues bien, sí se puede.
Siempre adelante.
♥
Hola Melba:
ResponderEliminarPuws si, hay que procurar ir siempre adelante.
Besos. Montserrat
Hola Manel Aljama:
ResponderEliminarEstic contenta que t´hai argadat i gràcie per el teu comentari,
Buscaré en el teu blog "El miedo del miedo".
Et saludo codialment, una abraçada. Montserrat
Hem de procurar està el màxim de temps possible en els pisos de mé a dalt de la piràmide. Malgrat que eixó a vegades resulta molt difícil, amb l´ajuda dels nostres estimats ho aconsaguirem
ResponderEliminarSi Rosa Maria, la vida es un esforç
ResponderEliminari hem de tindre força de voluntad,per superanse.
Reb una abraçada de la teva cosineta. Montserrt