DE ESTE LIBRO QUE TENGO EN CASA HE COPIADO Y MÁS ABAJO TRADUCIDO UN POEMA MOSSEN CINTO VERDAGUER
SI CLICÁIS AGRANDARÉIS LA IMAGEN
BONES TARDES:
Sembla que surt el sol, encare que fa molt de vent.
Ara amb poso a copiar aquest Poema del que fou gran escriptor i sacerdot Mossen Cinto Verdaguer.
JESÚS EN L´ÁNIMA
La pena que m´ofereixes
té per mi valor inmens;
l´oració que em dirigeixes
m´agrada més que l´encens.
Qui m´estima el Cel hereta;
vina a tu al Cel de l´amor.
Vina a ton niu, colometa,
vina al niuet de mon Cor.
Als aucells he dat brancatges,
per cantar-me dia i nit,
al lleó, coves salvatges;
a les ànimes mon pit:
me l´ha obert cruel sageta,
la sageta de l´amor,
Vina a ton niu colometa
vina al niuet de mon Cor.
Si et corona el món d´espines,
també a mi m´en coronà;
lo Calvari a on camines
en Tabor se tornarà;
de ta celda si et veus treta,
vet aquí celda millor.
Vina a ton niu colometa,
vine al niuet de mon Cor.
Si la vida t´es amarga,
mon amor endolcirà;
si ta pena és dura i llarga,
a més glòria et portarà.
Si ets per mi mansa ovelleta,
jo per tu só el bon Pastor.
Vina a mon niu colometa.
vina al niuet de mon Cor.
Ma coloma enamorada,
vina ja a ton paradís;
qui en mon Cor no te parada,
no sap, no, què es ser feliç.
Si la ditxa vols completa,
ni n´hi a Cel de mellor,
Vina a ton niu, colometa,
vina al niuet de mon Cor.
Com sos pollets la gallina
prou te crido humanitat,
dessota l ´ala divina
de mon Cor enamorat;
mes, tu amb tos plaers distreta,
no respons al meu amor.
Vina a ton niu colometa,
Vina al niuet de mon Cor
-MOSSEN CINTO VERDAGUER-
Desde Valencia amb carinyo, Montserrat Llagostera Vilaró
BUENAS TARDES:
Parece que sale el sol, aún que hace mucho viento.
Aquí tenéis la trducción de este bellísimo Poema del que fue gran escritor y sacerdote catalán Mossen Jacinto Verdaguer.
JESÚS EN EL ALMA
La pena que me ofreces
tiene para mi un valor inmenso;
la oración que me diriges
me gusta más que el incienso.
Quien me ama el cielo hereda;
ven tu al cielo del amor.
Ven a tu nido palomita,
ven al nidito de mi Corazón.
A los pájaros he dado ramas,
para cantarme día y noche,
al león, cuevas salvajes;
a las almas, mi pecho,
me la abierto cruel saeta,
la saeta del amor.
Ven a tu nido, palomita,
ven al nidito de mi corazón.
Si te corona el mundo de espinas,
también a mi me lo coronó;
el Calvario donde caminas
en Tabor se volverá;
de la celda si te ves quitada,
aqui tienes celda mejor.
Ven a tu nido palomita,
ven al nidito de mi corazón.
Si la vida te es amarga,
mi amor te la endulzará;
si tu pena es dura y larga,
a más gloria te llevará.
Si eres para Mi mansa ovejita,
yo para ti soy el Buen Pastor.
Ven a tu nido palomita,
ven al nido de mi Corazón.
Mi paloma enamorada,
ven ya a tu paraiso;
que quién en mi Corazón no tiene parada,
no sabe, no, que es ser feliz.
Si la dicha quieres completa.
no hay Cielo mejor.
Ven a tu nido palomita.
ven al nido de mi Corazón .
Como sus pollitos la gallina
mucho te llamo, humanidad,
debajo el ala divina
de mi Corazón enamorado;
más tu con tus placeres distraída,
no respondes a mi amor.
Ven a tu nido palomita,
ven al nidito de mi Corazón
-MOSSEN CINTO VERDAGUER-
PAZ Y BIEN.
Desde Valencia con cariño, Montserrat Llagostera Vilaró